تاثیر 12 هفته فعالیت ورزشی مقاومتی بر سطوح پلاسمایی آپلین-12، نسفاتین-1 و ضربان قلب استراحتی در زنان مسن مبتلا به پر‌فشاری

مقدمه آدیپوکین‌ها از بافت چربی ترشح می‌شوند. از جمله‌ی آن‌ها، می‌توان به آپلین و نسفاتین اشاره کرد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر بررسی 12 هفته فعالیت ورزشی مقاومتی بر سطوح پلاسمایی آپلین -12، نسفاتین-1 و ضربان قلب استراحتی در زنان مسن مبتلا به پر‌فشار‌ی بود. روش کار در این مطالعه نیمه تجربی توصیفی در سال 93 در شهر شیراز، 30 زن مسن مبتلا به پرفشارخونی انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. برنامه تمرینی، شامل تمرینات مقاومتی که سه جلسه در هفته و به مدت 12 هفته اجرا شد. نمونه‌های خونی و ضربان قلب آزمودنی‌ها، در قبل از تمرینات و 24 ساعت پس از آخرین جلسه جمع آوری شد. ارزیابی داده‌ها با  استفاده از آزمون تی تست وابسته و مستقل در سطح معنی داری 05/0 p ≤ انجام شد. نتایج  پس از 12 هفته در گروه آزمایش، کاهش معنی‌داری در سطوح آپلین (02/0=p) و ضربان قلب استراحتی (03/0=p) رخ داد؛ اما در گروه کنترل، در سطوح آپلین (50/0=p) و ضربان قلب استراحتی (12/0=p) تغییرات معنی‌دار نبود. همچنین  در گروه آزمایش تغییرات سطح نسفاتین (15/0=p) معنی‌دار نبود درحالیکه در گروه کنترل، در سطح نسفاتین افزایش معنی داری(05/0=p) داشت. نتیجه گیری  به نظر می‌رسد 12 هفته فعالیت ورزشی مقاومتی، باعث کاهش ضربان قلب استراحتی و فشار خون می‌شود و در نتیجه نیاز به افزایش آپلین برطرف می‌‌گردد و کاهش آپلین مشاهده می‌شود (فیدبک منفی). همچنین برنامه ورزشی تحقیق حاضر نتوانسته است به عنوان یک عامل تحریکی برای کاهش نسفاتین موثر واقع شود.